James
Cook overschrijdt de poolcirkel
De astronoom Alexander Dalrymple publiceert
in 1767 een overzicht van de ontdekkingen die er tot dan
toe ten zuiden van de Stille Oceaan zijn gedaan. Dalrymple
is er redelijk zeker van dat er een groot onbekend zuidelijk
continent bestaat, waarvan de noordelijke kust in de Stille
Oceaan moet liggen, ergens tussen 28° en 40° zuiderbreedte.
De
Engelse regering vindt de hypothese van Dalrymple overtuigend
genoeg om een van de grootste zeevaarders aller tijden,
James Cook, een plaats te geven in de geschiedenis
van Antarctica. Tussen 1768 en 1771 maakt hij een reis
rond de wereld (hij is de derde die daarin slaagt, na
Magalhães en Drake) via Kaap Hoorn, Tahiti en Nieuw-Zeeland.
Met zijn schip, de Endeavour, dat 85 manschappen
aan boord heeft, ontdekt Cook onder meer Australië.
Van de Engelse regering krijgt hij ook een geheime opdracht:
het zuidelijke continent ten zuiden van Tahiti zoeken. Want
men wil nu eens zekerheid: bestaat het nog onontdekte deel
van het zuidelijke halfrond enkel uit water of is er toch
een continent, zoals Dalrymple beweert.
Wanneer Cook in 1771 terug in Engeland aankomt, heeft hij het
antwoord op deze vraag nog niet gevonden. Maar hij is redelijk
zeker van zijn zaak: "Deze reis heeft het grootste
deel, zo niet alle argumenten van tafel geveegd die verscheidene
auteurs naar voren hebben gebracht om te bewijzen dat er
een zuidelijk continent moet bestaan, tenminste ten noorden
van de veertigste breedtegraad."
Poolcirkel
Dit moet nu maar eens bewezen worden, vindt de Britse admiraliteit.
Cook wordt uitgestuurd voor een tweede expeditie (1772-1775),
die het probleem van het zuidelijk continent definitief
moet oplossen. Hij krijgt de opdracht om met twee schepen
zover mogelijk naar het zuiden te varen. Cook heeft het commando
op de Resolution, terwijl Tobias Furneaux
het op de Adventure voor het zeggen heeft. De wetenschappers
aan boord zijn de natuurkundige Johann Reinhold
Forster, zijn zoon en assistent George
Forster, de astronomen William Wales
en William Bayly en de Zweedse botanist
Anders Sparrman.
Op 10 december 1772 komen ze rond 51° zuiderbreedte
de eerste ijsberg tegen. Een dag later is er land in zicht.
Ontgoocheling alom, want het blijkt om hun tweede ijsberg
te gaan. Er zullen er nog vele volgen. 17 januari 1773 is
een historische dag: Cook en zijn manshappen overschrijden
op ca. 40° oosterlengte als eersten de poolcirkel. Maar
verder naar het zuiden varen lukt niet. Twee maanden lang
zoekt Cook tervergeefs een doorgang in het pakijs. De winter brengen ze door in Nieuw-Zeeland.
James Cook in Antarctica
Ook de twee volgende zomers verhindert het pakijs een
verdere reis naar het zuiden. De expeditie heeft te kampen
met hevige stormen en levensgevaarlijke ijsbergen. Toch
komt geen enkel bemanningslid om het leven. Tijdens een storm
op 29 oktober 1773 verliezen de Resolution en de
Adventure contact met elkaar. De Adventure
is beschadigd geraakt en Furneaux zet noodgedwongen terug
koers naar Nieuw-Zeeland.
In januari 1774 bereikt Cook met de Resolution
het zuidelijkste punt waarop ooit een mens is geraakt:
71°10' zuiderbreedte. Op 14 januari 1775 is er eindelijk
land in zicht. Het zuidelijke continent, zo denkt James
Cook, maar de vreugde is van korte duur. Het blijkt maar
om een eiland te gaan dat met ijs bedekt is en bovendien
reeds ontdekt is: South Georgia. Enkele dagen later ontdekt
hij de South Sandwich Islands.
Antarctica ontdekken heeft Cook dan wel niet gedaan, zonder het te
weten heeft hij er, in verschillende etappes, omheen gevaren.
Eigenlijk heeft Cook gewoon pech gehad. Tijdens de eeuw waarin hij
leefde was het beduidend veel kouder dan andere eeuwen.
Wetenschappers noemen die periode de kleine ijstijd. Het
pakijs rond het Antarctische continent was daardoor nog
dikker en ondoordringbaarder dan anders.
Als er al een zuidelijk continent bestaat, dan is dit volgens
Cook voor de mens totaal nutteloos: "Ik ben
op hoge breedte rond het zuidelijk halfrond gevaren en wel
zodanig, dat ik onomstotelijk heb bewezen dat er geen continent
ligt, of het moet in de buurt van de pool zijn en dus onbereikbaar
voor zeevaarders."
Volgende
pagina |
Terug naar overzicht expedities |
|