De Français-expeditie van Jean-Baptiste Charcot

Wanneer in de lente van 1903 het nieuws bekend raakt dat de Antarctic-expeditie van Otto Nordenskjöld vermist is, besluit de Fransman Jean-Baptiste Charcot onmiddellijk naar Antarctica te varen om te helpen zoeken. Geld is geen probleem. Zijn vader, een wereldvermaard neuroloog, is tien jaar eerder gestorven en Charcot heeft een fortuin geërfd. Met dat geld laat hij een schip bouwen, de Français, voor een expeditie naar de noordpool. Maar uiteindelijk is de andere kant van de wereld de reisbestemming.

Op 15 augustus 1903 staat de Français vertrekkens klaar. Maar een arbeidsongeval kost het leven van François Maignan, een van de matrozen. Daardoor kiest het schip pas op 27 augustus het ruime sop. Een van de opvarenden is Adrien de Gerlache. Maar wanneer de Français in Brazilië aankomt, heeft de Belg zo'n heimwee naar zijn verloofde dat hij verkiest naar Europa terug te keren.

Ondertussen is de expeditie van Nordenskjöld al gered. Omdat Charcot nu toch in de buurt is, besluit hij de westkust van het Antarctische Schiereiland te onderzoeken. Hij vermijdt de Rosszee wegens de rivaliteit tussen verschillende landen in dit gebied. Robert Scott noemt hem daarom "the gentleman of the Pole".

Op 19 februari 1904 ontdekt hij Port Lockroy op Wiencke Island. De expeditie brengt de winter door in een baai van Booth Island. De astronoom, de topograaf, de zoöloog en de geoloog doen hun werk. Tijdens de winter sterft het troeteldier van de expeditie, het varken Toby. Hij heeft een emmer vis binnengespeeld, maar ook de haken warmee de vis is gevangen.

De Français voor Booth Island

In de lente komt het schip onzacht in aanraking met een rots. Het water stroomt binnen en de Français haast zich naar Wiencke Island waar er gedurende tien dagen alles wordt gedaan om het gat te dichten. Dit lukt min of meer zodat Charcot naar Buenos Aires kan varen. Daar verkoopt hij de Français aan Argentinië.

Volgende pagina |
Terug naar overzicht expedities |