Pagina 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

De Drake Passage
(25 januari 2008)

Toen ik einde 2001 naar Antarctica reisde, was ik gedurende de ganse oversteek van de Drake Passage doodziek. Ik vrees dus het ergste wanneer ik vanmorgen op de Polar Star wakker word, maar tot mijn grote verwondering heeft mijn maag deze keer geen rebels karakter. De zee is naar Drake-normen redelijk rustig te noemen. Het schip slingert bij momenten serieus naar links en rechts, maar een storm kan je het niet noemen. We hebben wind in de rug, dus zouden we na een tocht van zo'n 35 uur morgen namiddag de South Shetland Islands moeten bereiken. Hiermee winnen we twintig waardevolle uren, want bij storm kan de overtocht meer dan 55 uur duren. Momenteel haalt ons schip, de Polar Star, zo'n 13 knopen of ongeveer 20 kilometer per uur.

Door het erg mistige weer is de zichtbaarheid nauwelijks honderd meter. Dus van bird- en whale watching komt er vandaag niet veel in huis. Toch krijgen we 's avonds walvissen te zien. Een Noordse vinvis (Sei Whale, Balaenoptera borealis) zwemt zelfs vlak naast ons schip. Deze walvissensoort is nogal zeldzaam en met uitsterven bedreigd. Het is de derde grootste die nabij Antarctica voorkomt.

Veel mist in de Drake
(foto: Jeroen François)

Maar tijdens de dag zijn er door de mist geen vogels of walvissen te bespeuren. Dan maar een paar lezingen bijgewoond. Simon Cook vertelt over de vogels die we bij helderder weer hadden kunnen zien in de Drake Passage. Later geeft Danny Edmunds nog enkele nuttige tips over digitale fotografie. Jozef Verlinden heeft het over de landingen die we tijdens de reis gaan doen en hun link met Adrien de Gerlache en de expeditie van de Belgica. Verlinden is een echte autoriteit op het gebied van de Gerlache en de geschiedenis van Antarctica in het algemeen. Iedereen krijgt zijn nieuwste boek cadeau. In "Ontdekking en exploratie van de Gerlache Straat" somt hij de landingen van de Belgica-expeditie op en vermeldt hij wat de expeditieleden over elk van deze landingen schreven. De Gerlache gaf in totaal 87 namen aan zijn geografische ontdekkingen. Het boek legt uit naar wie of wat de verschillende plaatsen werden genoemd. Erg interessant allemaal. En ook nuttig tijdens onze reis, want we gaan enkele van de landingen overdoen.

Nu ik toch niet ziek ben, heb ik meteen ook nog eens het schip verkend. Een vernieuwde kennismaking, want mijn vorige reis naar Antarctica was ook met de Polar Star. De MV Polar Star werd in 1969 in Finland gebouwd, en hoorde oorspronkelijk tot de vloot van ijsbrekers van de Zweedse Maritieme Administratie. In 1988 werd het schip volledig gemoderniseerd voor gebruik als werkschip in de Baltische Zee. In 2000 kocht Karlsen Shipping de Polar Star en bouwde het om tot cruiseschip dat 98 passagiers kan vervoeren. Het schip heeft een comfortabele eetruimte, grote panoramische lounge, leeszaal, bibliotheek en bar. Het schip is speciaal uitgerust voor poolexpedities en heeft tal van zodiacs aan boord. Het schip kent een 'Open Bridge Policy' aan boord, waardoor iedereen op de brug een kijkje mag komen nemen en een praatje mag slaan met de kapitein en de bemanning van het schip.

Reddingsboei
(foto: Jeroen François)

Nooit vaarden er zoveel Belgen samen naar Antarctica. Ik maak al snel kennis met een aantal van hen. De sponsor van de In the Wake of the Belgica-expeditie van Dixie Dansercoer, Euronav, heeft een dertigtal plaatsen op de boot gereserveerd. Zij kijken uiteraard reikhalzend uit naar de ontmoeting met Dixie over enkele dagen. En dit is nog meer het geval voor Julie Brown en de kleine Robin, de vrouw en het dochtertje van Dixie Dansercoer.

Het bier aan boord was gratis
(foto: Jeroen François)

Interbrew sponsort onze expeditie. Asteria bracht een tapinstallatie mee (het heeft wel zeven uur geduurd voordat deze door de douane geraakte in Buenos Aires) en een aantal vaten Jupiler en Leffe die we gratis mogen leegdrinken.

Volgende pagina >>

terug naar overzicht reisverhalen