Pagina 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Brabant Island en Louise Island
(28 januari 2008)

Dat het weer in Antarctica snel kan veranderen ondervinden we vandaag aan den lijve. Wanneer we 's morgens opstaan, valt er alweer nattigheid uit de lucht. En als het dan nog sneeuw was... Neen, voor regen hebben we echt niet zover gereisd. Volgens de kapitein zou het de volgende twee dagen blijven regenen, zo wijzen satellietkaarten uit. Gelukkig hebben die het bij het verkeerde eind, zal later blijken.

Wanneer we op Brabant Island, meer bepaald in Buls Bay (64° 24' zuiderbreedte en 62° 10' westerlengte), landen, is het gestopt met regenen, al blijft de lucht overtrokken. Net als onze landing op Liège Island, worden we met de zodiacs op een erg smal keienstrand gedropt. Lange wandelingen maken zit er dus niet in. De baai is omringd met prachtige gletsjers en geregeld breken er met een onheilspellend gedonder stukken af. Dit veroorzaakt grote golven, waardoor ons strand nog wat kleiner wordt. Buls Bay is trouwens genoemd naar Karel Buls, burgemeester van Brussel tussen 1881 en 1899.

Brabant Island
(foto: Jeroen François)

De Polar Star vaart Buls Bay binnen
(foto: Jeroen François)

Terug op ons schip besluiten twee bultrugwalvissen, moeder en kalf, ons te vergasten op een onvergetelijke show. Gedurende bijna een halfuur springen ze uit het water en zwaaien ze ons toe met hun staart en vinnen. Zulk een spektakel heeft zelfs de crew van de Polar Star nog nooit gezien.

Bultrug
(foto: Jeroen François)

Of de bultruggen een zonnedans uitvoeren, zullen we nooit te weten komen, maar wanneer we in de vroege namiddag Wilhelmina Bay bereiken, breekt het wolkendek open, en kunnen we - eindelijk - genieten van een zonnige dag. En Antarctica ziet er plotsklaps honderd keer mooier uit. In Wilhelmina Bay, genoemd naar de koningin van Nederland tussen 1890 en 1948, ontmoeten we de Euronav, het zeilschip van Dixie Dansercoer en zijn teamgenoten die de 20 landingen van de Belgica-expeditie 110 jaar geleden overdoen.

De Euronav
(foto: Jeroen François)

Na een hartelijke verwelkoming van de Euronav-bemanning, brengen we een bezoek aan Louise Island. Opnieuw een erg smalle landingsplaats, maar dat kan ons niet deren. De zon schijnt volop, en we zien op het eiland wat ezelspinguïns en een luierende Weddellzeehond.

Ezelspinguïn op Louise Island
(foto: Jeroen François)

Robin kijkt hoe haar vader Dixie Dansercoer een berg beklimt
(foto: Jeroen François)

Met de zodiac maken we nog een adembenemende cruise in Wilhelmina Bay. Tussen de vele ijsbergen en -schotsen doorlaverend ontdekken we opnieuw een Weddellzeehond.

Weddellzeehond op een ijsschots
(foto: Jeroen François)

IJsberg
(foto: Jeroen François)

John Harrison vist een stuk ijs uit het water. Deze ijsklomp is minstens 100 jaar oud, mogelijk zelfs 1000.
(foto: Jeroen François)

De Polar Star
(foto: Jeroen François)

En vanuit het schip zien we later op een ijsschots een zeeluipaard liggen, in een plas bloed. Is hij gewond, of zijn dat gewoon de resten van een smakelijke pinguïnmaaltijd? Dat blijft voor ons een raadsel.

Zeeluipaard
(foto: Jeroen François)

Na een barbecue op het dek geeft het team van Dixie Dansercoer wat meer uitleg over wat ze allemaal de afgelopen weken in Antarctica hebben uitgespookt. Vooral de foto's zijn prachtig. Zeker eens kijken op www.inthewakeofthebelgica.com.

Volgende pagina >>

terug naar overzicht reisverhalen