Zuidelijke zwarte dolfijn
Wetenschappelijke naam: Berardius arnuxii
Engelstalige naam: Arnoux's beaked whale
Aantal: Onbekend
Beschermingsstatus: Onzeker (IUCN, 2008).
Waar te vinden: De zuidelijke zwarte dolfijn komt circumpolair voor in de gematigd koudere zeeën op het zuidelijk halfrond, van 34° zuiderbreedte tot de rand van het Antarctische pakijs. Hij leeft waarschijnlijk voornamelijk solitair, maar wordt soms ook in groepjes van twee of drie dieren waargenomen.
Lengte: Tot 10 meter
Gewicht: Tot 10 ton
Uiterlijke kenmerken: De zuidelijke zwarte dolfijn is een middelgrote walvisachtige met een duidelijk aanwezige bek en meloen (bolvormig orgaan op de kop bestaande uit een klomp olieachtig weefsel). Hij is blauwgrijs van kleur, soms met een bruinachtige glans. De borstvinnen, staart en rug zijn donkerder, de buikzijde lichter. Oude mannetjes zijn van de kop tot de rugvin meer vuilwit van kleur. De rug van volwassen dieren kan bedekt zijn met littekens, ontstaan door onderlinge gevechten. Beide geslachten hebben vier tanden in de onderkaak, voorin de snuit, waarvan de voorste twee beduidend groter zijn, zo'n acht centimeter lang. De tanden steken voorbij de bovenkaak uit.
Voortplanting: Weinig over bekend. De draagtijd wordt geschat op zo'n zeventien maanden.
Voedsel: Vis, pijlinktvis en octopus.
Bedreigingen: De zuidelijke zwarte dolfijn is nooit massaal bejaagd geweest. Bedreigingen zijn onder meer de klimaatverandering, milieuvervuiling en de sonar van mariene schepen.
Weetjes:
- Ze kunnen waarschijnlijk tot 1000 meter diep duiken.
- De wetenschappelijke naam, arnuxii, verwijst naar Louis Arnoux, een Franse scheepsarts die de schedel van een zuidelijke zwarte dolfijn in 1846 naar het natuurhistorische museum van Parijs bracht. De man die de dolfijn zij wetenschappelijke naam gaf, was Louis Georges Duvernoy. Helaas maakte hij een foutje: hij vergat de ‘o’ van Arnoux.
Meer info:
|
