Asteria-cruise naar Antarctica
"In het spoor van de Belgica"
Editie 2009

Pagina 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Eerste landing kantje boordje

Daar gaat onze berekening van gisteren. Het eerste land doemt op met twee uren vertraging. Waarom wordt heel snel duidelijk: de voorbije 24 uur verminderde de Polar Star zijn snelheid van 13 tot 11 knopen. Goed voor een besparing van maar liefst 9(!) ton brandstof. Duurzaam omspringen met onze natuur was ook een thema van het panelgesprek deze ochtend. Dixie Dansercoer, Yan Verschueren (WWF) en Ivan Brems (Hansen Transmissions) hopen dat de confrontatie met het overweldigende Antarctica ons tot verstokte ambassadeurs en voorvechters zal maken van het ongerepte continent.

Gelukkig wordt de 14 miljoen km² - zo'n 480 keer de oppervlakte van België - beschermd door het Antarctisch Verdrag van 1959 en behoort het niemand toe. Desondanks claimden al zeven landen hun lapje grond, waaronder Argentinië, Chili, Frankrijk en Groot-Brittannië. Maar hun territoriale aanspraken blijven bevroren tot 2048. Laat ons hopen dat het verdrag zo lang stand zal houden want onder de ruim twee kilometer dikke ijskap liggen ongekend grote voorraden olie en gas.

Twee Hourglass-dolfijnen stelen een kwartier lang de show
(© Yan Verschueren)

Ook begin 19de eeuw was geldgewin de grootste drijfveer voor robbenjagers om zich zo ver zuidelijk te wagen en het verraderlijke ijs te trotseren. ‘Een pels leverde gemakkelijk 8 USD op, een klein fortuin in die dagen', vertelt Jozef tijdens zijn historische uiteenzetting. ‘In 1822 waren de pelsrobben dan ook zo goed als uitgeroeid.' Midden Jozefs betoog gaan een groepje Hourglass-dolfijnen met de show lopen. Bijna een kwartier lang volgen we hun capriolen voor de boeg van het schip. Behalve dat ze uitsluitend in de Zuidelijke Oceaan voorkomen, is er nog maar weinig gekend over deze soort.

18u25. De Polar Star ankert pal voor Penguin Eiland (62° 06' Zuid - 57° 57' West) op 18 meter diepte. Het vulkaaneiland werd door Bransfield ontdekt op 22 januari 1880. Waar hij de mosterd vandaan haalde om het eiland zo te noemen, laat ik over aan jullie fantasie. Het zal veel passagiers worst wezen. Ze staan te trappelen voor de eerste landing van de reis. Expeditieleider Hannah wil dat alles perfect verloopt en iedereen de strenge IAATO-gedragscode respecteert. Kortom: ‘Houd Antarctica zoals het is.' Daarom worden laarzen gedesinfecteerd en controleren we onze buitenkledij. Dat moet voorkomen dat uitheemse flora (zaden of sporen verstopt in de naden van jassen en rugzakken) het fragiele evenwicht tussen de zowat 350 Antarctische soorten verstoort.

Luidruchtige Antarctische pelsrob op Penguin Eiland
(© Yan Verschueren)

De ecologische balans in het gebied is zo kwetsbaar dat een voetstap in het mos na tien jaar nog zichtbaar is. Je laat dus niets achter, alleen foto's neem je terug mee aan boord. Wie dringend moet plassen mag dat in zee. 'Of in zijn laarzen', merkt een medereiziger pienter op. Hilariteit alom.

De eerste zodiac vaart uit bij 4 beaufort. 'Dat is nog net haalbaar', verwittigt Hannah. Hoge golven spuwen de zodiacs op het keienstrand. De kinband- en ezelpinguïns kijken nauwelijks op van onze ruwe landing en gaan hun gewone waggelgangetje verder. Vlakbij grauwen kleine groepjes Antarctische pelsrobben en broedt een kolonie zuidelijke reuzenstormvogels. Afstand houden is de boodschap. Terwijl we ons vergapen aan een jonge zeeolifant valt de duisternis in en wakkert de wind aan tot 9 beaufort. We beuken ons over de golven een weg terug. Doorweekt, verkleumd maar vooral voldaan klauteren we langs de hangtrap terug aan boord.

Terwijl in de bar de verhalen almaar sterker worden, nemen buiten de rukwinden nog toe. Dat voorspelt weinig goeds voor vannacht wanneer we door de Bransfieldstraat naar Paulet Eiland moeten. En ik die dacht dat we ons na de zachte oversteek van Drake Passage niet langer zorgen hoefden te maken.

Johan Van Praet
16 februari 2009

Pagina 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

terug naar het overzicht