Asteria-cruise
naar Antarctica
"In het spoor van de Belgica"
Editie 2012
Pagina 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Dag 5: IJsberen op de Zuidpool
05u00: ik wring me uit mijn 4-delige slaapzak en kijk recht in de ogen van Mark die mijn geklungel staat te filmen. Ik heb goed en warm geslapen, alleen wat lichte hoofdpijn door tekort aan zuurstof. Te diep in je cocon kruipen, heeft ook zo zijn nadelen. Nog snel het laagje ijs van de rugzak schrapen, de twee Weddellzeehonden uitzwaaien en terug naar de Plancius. Die zwalpte de hele nacht rond in de buurt van Bryde en Lemaire Eiland. “Het was hier te diep om te ankeren”, legt derde officier Svenja Wilmes uit. Zij navigeert ons tussen de ijsklompen en -bergen in het Fergusonkanaal richting Sturm Cove (64° 59’ Zuid – 63° 00’ West) waar we wel het anker 83 meter diep laten ploffen.
Slapen onder de sterrenhemel bij Leith Cove.
(© Yan Verschueren)
De hemel is onwaarschijnlijk helderblauw. “Niet het minste vliegtuigspoor te traceren”, glundert Lieve terwijl we speuren naar een geschikte plek om voet te zetten op het Antarctische vasteland. De zodiac glijdt door het spiegelgladde water – ook dat is geen overstatement – waarin de bergtoppen van beide zijden van het kanaal elkaar een zeldzame keer raken. Land! Met onze sneeuwschoenen klauteren we naar de top van wat nog het meest lijkt op een reusachtige ijscake. Met vier luisteren we naar de oorverdovende stilte. De zon brandt. Hoog tijd voor een frisse duik bij 2 graden Celsius: zeven ijsberen in Antarctica.
Met sneeuwschoenen klauteren op een ‘ijscake’.
(© Yan Verschueren)
Joehoe! Joehoe! Kajakbegeleidster Louise roept ons ter orde. Haar kranige kreetjes werken aanstekelijk grappig. Gletsjers of ijsbergen te dicht naderen, is ‘not done’ wegens te gevaarlijk. Totaal onverwacht kalft met luid gedruis een brok van een paar ton naar beneden en veroorzaakt zo een golfcascade die een smalle kajak makkelijk doet kantelen. Dus volgen we Louise als kuikens de moedereend. In de hoge verte zien we de klimmers als stipjes hun afdaling inzetten. Joehoe! Joehoe! We horen enkel onze echo terug.
Kajakken tussen ijsbergen en pinguïns.
(© Yan Verschueren)
Recap. Op het eind van elke dag recapituleert de expeditiestaf in vogelvlucht het afgelopen etmaal. Welke dieren kregen we vandaag nog voor de lens? Te veel om allemaal te sommen, maar toch een verdienstelijke poging: zeeluipaard, bultrugwalvis, krabbeneter, Adélie- en kinbandpinguïns, sneeuwstormvogel, Wilsons stormvogeltje, kelpmeeuw, keizeraalscholver, subantarctische pelsrob,...
Nog een slotwoordje van Kelvin: “Wil diegene die dankzij zijn zwarte magie het uitzonderlijk uitstekende weer al 48 uur bezweert, nog een extra geit slachten in zijn kajuit asjeblieft? Waarvoor dank.” Is dit nu typisch Schotse humor?
Johan Van Praet
21 februari 2012
Pagina 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
terug
naar het overzicht
|