Zuidpooljager
Wetenschappelijke naam: Catharacta maccormicki
Engelstalige naam: South Polar Skua, McCormick’s Skua
Aantal: Naar schatting 10.000 tot 20.000 vogels.
Beschermingsstatus: Veilig (IUCN, 2012)
Waar te vinden: Zuidpooljagers vind je rondom het ganse Antarctische continent. Jonge vogels verspreiden zich tot het noorden van de Stille Oceaan en de Atlantische Oceaan. Volwassen zuidpooljagers blijven in de winter dichter bij hun broedgebied.
Spanwijdte: 126-160 cm
Lengte: 50-55 cm
Gewicht: 0,6 to 1,69 kg
Uiterlijke kenmerken: Hij is kleiner dan de Subantarctische grote jager en een beetje wendbaarder in de lucht. Hij is ook valer van kleur. Toch is er meestal een duidelijk contrast tussen zijn lichtere nek en donkere rug.
Zuidpooljager (foto: National Science Foundation / Charles Hood)
Voortplanting: Zuidpooljagers beginnen te broeden wanneer ze 5 jaar oud zijn. De koppels blijven meestal hun hele leven samen. Ze keren elk jaar terug naar dezelfde broedplaatsen die vaak dicht bij pinguïnkolonies liggen. Hun nesten zijn soms niet meer dan uitgekrabde holten, maar soms ook uithollingen met gras, korstmos en mos. Het nest bevindt zich vaak op een hoog gelegen punt vanwaar ze een goed overzicht hebben op de omgeving. Het aantal eieren dat het vrouwtje legt, hangt af van de hoeveelheid voedsel dat beschikbaar is. Als er veel krill in zee zit, dan legt ze twee even grote eieren. In het geval van weinig voedsel is het tweede ei veel kleiner of wordt het niet gelegd. Het vrouwtje legt de eieren tussen einde november en midden februari, ook weer afhankelijk van het beschikbare voedsel. Beide ouders bebroeden de eieren gedurende 30 dagen. Na 57 dagen na de geboorte zijn de jonge vogels zelfstandig.
Voedsel: De zuidpooljager is een aaseter en een kleptoparasiet. Dit laatste wil zeggen dat zich voedt met een prooi die een ander dier heeft gevangen of gedood. Daarnaast vangt hij zelf ook wel vis en krill. Vooral Antarctische haring (Pleurogramma antarcticum) eet hij graag. Voorts is hij een onwelkome gast in pinguïn-, aalscholver- en sternkolonies.
Bedreigingen: Globaal gezien niet bedreigd.
Weetjes:
- De vrouwtjes zijn groter dan de mannetjes.
- De zuidpooljagers vertonen piratengedrag. Ze achtervolgen aalscholvers en sterns, grijpen hun vleugels of staart en dwingen de vogels hun voedselvangst te laten vallen. Toch zijn ze minder afhankelijk van deze 'piraterij' dan de subantarctische grote jager.
- Herbert Ponting, fotograaf van de British Antarctic Expedition (1910-12) onder leiding van Robert Falcon Scott, noemde jagers “de Vrijbuiters van het Zuiden”.
- De wetenschappelijke naam van deze vogel (Catharacta maccormicki) verwijst naar Robert McCormick. Tijdens de expeditie onder leiding van James Clark Ross schoot deze scheepsdokter op 12 januari 1841 een zuidpooljager dood op Possession Island.
- Ze verdedigen hun nest en kuikens met hand en tand. Ze aarzelen niet om een mens aan te vallen. Ze slaan hen in het gezicht met hun vleugels of poten, of ze duiken met volle kracht naar beneden om de schedelhuid open te rijten.
- Een paar uur nadat ze uit het ei gekropen zijn, zijn de kuikens al in staat om in hun territorium rond te wandelen.
- In de film Happy Feet wordt de jonge keizerspinguïn Mumble belaagd door vier zuidpooljagers die hem willen verorberen. Ze spreken een gangstertaaltje. De leider, Boss Skua, maakt Mumble wijs dat de ring om zijn enkel na een ontvoering door 'aliens' is geplaatst.
Meer info:
|
